En toen ...
Niet dat er niets gebeurt is, integendeel. Sofie en Marijke gaan al een week niet meer naar school; ik heb het bureau op mijn werk inmiddels leeggeruimd; een doos met boeken en knuffels is op de post naar Nederland; Carianne heeft al een paar kasten, een matras, de oven, rijstkoker en de DVD-speler verkocht; het eerste afscheidsdiner is achter de rug; het belastingkantoor is bezocht; maar een stukje op de weblog is er de laatste weken bij ingeschoten. Ook nu geen uitgebreid verhaal, maar meer iets in de trant van ‘en toen, en toen’; een aantal foto’s met een paar regels over datgene wat we de laatste paar weken gezien hebben.Een haai bijvoorbeeld, in het nieuwe drijvend vissersdorp museum in de baai bij Sok Kwu Wan op Lamma Island, zo’n beetje tegen over ons huis (de bovenste foto toont South Horizons en ook onze flat op de terugweg). Van de haai, die een paar meter groot was en door Hongkongneze vissers is gevangen bij Maleisië geen foto. Het arme beest leeft in een veel te klein 'hok' van visnetten en krijgt maar een klein beetje te eten. Het zou anders te groot worden. Op de foto een zeester met honderden zuignappootjes en het mondje in het midden.Een dag later wandelden we langs het Kowloon Reservoir en over Smugglers Ridge in de Kowloon Hills. Onderweg zagen we verschillende kolonies makaken (zie ook Aapjes kijken, oktober 2005). De makaken zijn vlak voor de Eerste Wereldoorlog uitgezet tijdens de bouw van het Kowloon Reservoir. Op die plek groeide een plant die giftig is voor mensen, maar niet voor makaken. De makaken werden uitgezet om te voorkomen dat het gif van de plant in het drinkwater terecht kwam. De makakenpopulatie groeit vooral de laatste jaren explosief, de omstandigheden zijn te goed voor ze. Dat komt vooral doordat veel mensen de apen voeren. Volgens Jane Goodall, die regelmatig Hong Kong bezoekt (en een paar weken geleden nog een verhaal hield voor de 3e en 4e klassers bij Sofie en Marijke op school), lijden de apen zelfs aan obesitas, overgewicht. Ook wij zagen dat ze flink gevoerd werden, en dat ze brood steelden bij barbeque plaatsen.We ontdekten ook een‘nieuwe’ plek midden in de stad; een terras met grasveldjes, waar je bijvoorbeeld op kunt liggen, op de vierde of vijfde verdieping van de IFC malls. Prachtige uitzichten over Victoria Harbour naar Kowloon, of, aan de andere kant, op de wolkenkrabbers op Hong Kong Island (zie Zich herhalende patronen, oktober 2006).Een week later, afgelopen zondag dus, zagen we weer een makaak, in zijn eentje op Lion Rock, een van de meest karakteristieke heuvels van de Kowloon Hills. Vanuit de stad heeft de top de contouren van een liggende leeuw. Lion Rock gaat door voor een van Hong Kongs moeilijkste beklimmingen, maar dat viel erg mee (of tegen). Er was even geen pad, en er moesten wat rotsen beklommen worden maar daar hield het dan ook mee op. Het uitzicht over Kowloon naar Hong Kong Island is er fantastisch (zie ook Langs de catchwaters, september 2006).Uiterlijk morgen moeten we Hong Kong uit. Onze visa verlopen, en langer blijven zou betekenen dat we illegaal zijn. Dat dat zo strict was ontdekten we pas vorige week. We gaan met de trein naar Shenzhen vlak over de grens, en vliegen de volgende dag naar Shanghai, vanwaar we stroomopwaarts langs de Yangtze naar Nanjing reizen, en dan weer terug naar Shenzhen/Hong Kong. We komen Hong Kong dan binnen op een toeristenvisum, ruimen vervolgens ons boeltje hier op, kijken nog beetje rond, en dan is het tijd om echt te gaan. Maar eerst is er morgenochtend de kerstshow van Sofie’s klas, ook Sofie mocht nog mee doen. En daar is ze heel blij mee.