Heeft u nog tijd over voor uw kinderen?
Het was zondag Vaderdag.
Bij zijn aankomst in Hong Kong, een paar dagen eerder, kreeg professor Hawking een heldenonthaal. Alsof hij een popster of voetballer was in plaats van een wetenschapper. Hawking kwam voor een lezing aan de Hong Kong University of Science and Technology. Het was voorpagina-nieuws, een paar dagen achtereen zelfs. Dat een boek als de A Brief History of Time zoveel los maakt is verbazingwekkend. Ik haakte na de eerste bladzijden al af. Ongetwijfeld heeft een deel van de belangstelling voor Hawking te maken met sensatiezucht. Hawking lijdt aan de ziekte van Lou Gehrig. Hij zit in een rolstoel en gebruikt een spraakcomputer om te communiceren. Hawking bestuurt de computer door te knipogen. Het zal de combinatie van succes en handicap zijn die Hawking zo interressant maakt. Hawking zei dat hij uitzag naar ‘stimulerende vragen’ in Hong Kong.
Bij zijn aankomst in Hong Kong, een paar dagen eerder, kreeg professor Hawking een heldenonthaal. Alsof hij een popster of voetballer was in plaats van een wetenschapper. Hawking kwam voor een lezing aan de Hong Kong University of Science and Technology. Het was voorpagina-nieuws, een paar dagen achtereen zelfs. Dat een boek als de A Brief History of Time zoveel los maakt is verbazingwekkend. Ik haakte na de eerste bladzijden al af. Ongetwijfeld heeft een deel van de belangstelling voor Hawking te maken met sensatiezucht. Hawking lijdt aan de ziekte van Lou Gehrig. Hij zit in een rolstoel en gebruikt een spraakcomputer om te communiceren. Hawking bestuurt de computer door te knipogen. Het zal de combinatie van succes en handicap zijn die Hawking zo interressant maakt. Hawking zei dat hij uitzag naar ‘stimulerende vragen’ in Hong Kong.Op de persconferentie, een dag later, waren er vijf vooraf zorgvuldig uitgekozen vragen. Elke grote krant in Hong Kong mocht er een stellen. De antwoorden waren voorgeprogrammeerd; life knipogend zou het allemaal te veel tijd in beslag nemen. “Heeft u nog tijd over voor uw kinderen?”, was een van de vijf vragen aan Hawking, volgens sommigen een van de grootste intellectuelen van deze tijd. Een rare vraag?
In Hong Kong is hard werken, en vooral lang uren maken, heel gewoon. Zo heb ik een 5½ dag durende werkweek; aan de Universiteit van Hong Kong wordt ook op zaterdagochtend gewerkt. Bovendien, de Faculteit in Amsterdam verwacht dat ik voor haar een dag per week de armen uit de mouwen steek.
Zo staat het op papier. Ergens.
Voor de meeste Hongkongnezen is werken belangrijker dan het gezin. Er wordt tot ver in de avond gewerkt. Niemand die stopt zolang de baas dat niet doet. Ook al is het werk voor de dag al lang klaar. Vaak wordt er eerst nog in de stad gegeten voor men naar huis gaat. De meeste Hongkongnezen hebben dus maar weinig tijd voor hun kinderen.
Ik ben iets minder gezagsgetrouw dan de Hongkongnees, en werk nooit op zaterdag. Regelmatig, als dat zo uitkomt ga ik een paar uur eerder naar huis.
Tsang, de Chief Executive van Hong Kong, hield een toespraak ter ere van Vaderdag. Het ging over zijn eigen jeugd. Zijn vader, een politieman, was streng. Eens per week nam hij met de kleine Tsang het schooldagboek door. Voor de Chief Executive waren het de meest memorabele momenten uit zijn jeugd. Ze bespraken de gebeurtenissen van de week en Tsangs vorderingen in de Chinese schrijfkunst. De Chief Executive riep de vaders in Hong Kong op het voorbeeld van zijn vader te volgen.
Een paar cijfers. De helft van de ouders brengt minder dan een kwartier per dag met de kinderen door. Iets meer dan de helft van de kinderen zegt dat vader het druk heeft, en over geen of weinig vrije tijd beschikt. Volgens de helft van de kinderen besteedt de vader zijn vrije tijd aan slapen in huis. En wanneer de mannen iets samen met de kinderen doen dan is het iets passiefs, zoals samen tv kijken. Een luier verschonen is iets waar de Hongkongneze man niet toe in staat is. Het is misschien niet verwonderlijk dat een derde van de ouders, mannen en vrouwen, geloven dat liefde voor hun kinderen niet zo belangrijk is. Goed onderwijs daarentegen wel.
Chief Executive Tsang pleit voor een 5-daagse werkweek. Te beginnen met de ambtenaren. De universiteiten hebben besloten om dit voorbeeld te volgen, als de andere universiteiten dat ook doen tenminste. De Universiteit van Hong Kong inventariseerde eerst wat haar werknemers dachten over 5 dagen werken. De academici op mijn Instituut wilden dat wel. In de praktijk gebeurt dat al. Het facilitaire personeel, terreinknechten, badmeesters, sportinstructeurs en schoonmakers, daarentegen blijven liever 5½ dag werken. Maar ja, de enquete was niet anoniem. En wat zou de baas er wel niet van vinden?
Vaderdag in Hong Kong is een beetje als Sinterklaas. Niet het feestvarken, maar de kinderen worden verwend. Het ideale vaderdagkado is dat vader iets leuks met de kinderen doet. Het kan natuurlijk altijd nog gekker. In Japan komen vaders op Vaderdag even kijken naar de kinderen op school.
Voor de meeste Hongkongnezen is werken belangrijker dan het gezin. Er wordt tot ver in de avond gewerkt. Niemand die stopt zolang de baas dat niet doet. Ook al is het werk voor de dag al lang klaar. Vaak wordt er eerst nog in de stad gegeten voor men naar huis gaat. De meeste Hongkongnezen hebben dus maar weinig tijd voor hun kinderen.
Ik ben iets minder gezagsgetrouw dan de Hongkongnees, en werk nooit op zaterdag. Regelmatig, als dat zo uitkomt ga ik een paar uur eerder naar huis.
Tsang, de Chief Executive van Hong Kong, hield een toespraak ter ere van Vaderdag. Het ging over zijn eigen jeugd. Zijn vader, een politieman, was streng. Eens per week nam hij met de kleine Tsang het schooldagboek door. Voor de Chief Executive waren het de meest memorabele momenten uit zijn jeugd. Ze bespraken de gebeurtenissen van de week en Tsangs vorderingen in de Chinese schrijfkunst. De Chief Executive riep de vaders in Hong Kong op het voorbeeld van zijn vader te volgen.Een paar cijfers. De helft van de ouders brengt minder dan een kwartier per dag met de kinderen door. Iets meer dan de helft van de kinderen zegt dat vader het druk heeft, en over geen of weinig vrije tijd beschikt. Volgens de helft van de kinderen besteedt de vader zijn vrije tijd aan slapen in huis. En wanneer de mannen iets samen met de kinderen doen dan is het iets passiefs, zoals samen tv kijken. Een luier verschonen is iets waar de Hongkongneze man niet toe in staat is. Het is misschien niet verwonderlijk dat een derde van de ouders, mannen en vrouwen, geloven dat liefde voor hun kinderen niet zo belangrijk is. Goed onderwijs daarentegen wel.
Chief Executive Tsang pleit voor een 5-daagse werkweek. Te beginnen met de ambtenaren. De universiteiten hebben besloten om dit voorbeeld te volgen, als de andere universiteiten dat ook doen tenminste. De Universiteit van Hong Kong inventariseerde eerst wat haar werknemers dachten over 5 dagen werken. De academici op mijn Instituut wilden dat wel. In de praktijk gebeurt dat al. Het facilitaire personeel, terreinknechten, badmeesters, sportinstructeurs en schoonmakers, daarentegen blijven liever 5½ dag werken. Maar ja, de enquete was niet anoniem. En wat zou de baas er wel niet van vinden?
Vaderdag in Hong Kong is een beetje als Sinterklaas. Niet het feestvarken, maar de kinderen worden verwend. Het ideale vaderdagkado is dat vader iets leuks met de kinderen doet. Het kan natuurlijk altijd nog gekker. In Japan komen vaders op Vaderdag even kijken naar de kinderen op school.
Vandaar die vraag dus aan Hawking; “Heeft u nog tijd over voor uw kinderen?”. Zijn antwoord? Hawking zei dat hij drie erg lieve kinderen had. Allemaal opgegroeid en zelfstandig. Met Lucy, zijn dochter, werkt hij nu samen aan een kinderboek, een beetje een mix van Harry Potter en het universum, maar dan met wetenschap en geen magie.
Daar hadden de Hongkongnezen nog niet bij stil gestaan; dat je werk kunt maken van je kinderen.
En mijn Vaderdag? Ik had daar even geen tijd voor. Dit stuk moest eerst af.
posted by john at 14:05
0 Comments:
Post a Comment
<< Home