China XX: Slapen bij meneer Liu

Een guesthouse, schreef Carianne (zie China XIX: In Franse sferen) over het slapen bij meneer Liu, de wijnboer in het afgelegen Cizhong. Dat doet misschien iets anders vermoeden dan het was. Het had meer weg van een logeerpartij op de deel.Meneer Liu’s woont in een klein court-yard, waar zijn kippen vrij rond kunnen lopen (en schijten), net zoals de honden van de buren -tot groot plezier van Sofie en Marijke. Een stenen muurtje zorgt er voor dat de varkens iets minder ruimte hadden. In het court-yard heeft meneer Liu een klein hokje gebouwd dat dienst doet als douche. Dat lijkt vooral bedoeld voor de gasten. Meneer Liu gaat zo te ruiken zelf niet vaker dan een keer per week. De court-yard is bezaaid met gereedschap. Het deels uit hout opgetrokken huis heeft een woonkamer waar meneer Liu zijn waardevolle spullen heeft uitgestald (muziekinstrumenten bijvoorbeeld). Er hangen grote foto's van Maria en Jezus aan de muur, en een communistisch aandoende oorkonde. Ook is er een keuken met open vuur. Daar schotelde meneer Liu ons ’s avonds rijst, gekookte aardappelen, en een soort van ingewandensalade voor; ’s ochtends aten we er opgewarmde noodlesoep. Ook was er yak-boter thee. Een smalle houten trap leidt naar een drietal kamertjes op de deel, waar meneer Liu,zijn vrouw (mevrouw Liu was een paar dagen naar de markt in Dechin) en eventuele gasten slapen. Daarnaast staan er op de deel manden en potten voor de opslag van de oogst. Onder de trap is een deur die je achter het huis brengt. Langs een paar hennepplanten kom je dan bij een gat achter een schutting; de wc. Voor het slapen gaf meneer Liu ons een modder(?)emmer voor het geval Sofie of Marijke moesten plassen. In het pikkedonker de trap naar beneden op zoek naar het gat zou te gevaarlijk zijn.

We sliepen er prima, in het guesthouse van de vriendelijke meneer Liu.