Mr. Van is back in town

Eigenaardig. Het voelde als thuiskomen, vooral het moment waarop de bus het busstation onder de IFC-mall uitreed. Het drukke verkeer, dubbeldekbussen, rode taxi's, een oud vrouwtje dat een handkarretje vol oud papier voorduwt, het woud van reclameborden dat over de weg hangt, flatgebouwen die er vrijwel allemaal versleten uitzien -alsof het weer er in zit-, airconditioners aan de gevels van die zelfde flats, en natuurlijk de grote hoeveelheid Chinezen. Voor een internationale stad als Hong Kong is de bevolking opvallend eenzijdig samengesteld.

Voordat ik de bus naar Pokfulam instapte was ik kort naar het terras op het dak van IFC-mall gelopen om over Victoria Harbour uit te kijken naar Kowloon (zie foto). Het was aangenaam en redelijk helder weer. De acht heuvels die Kowloon van de New Territories scheiden waren redelijk zichtbaar. De smog was wel eens erger in Hong Kong. Op weg naar het dakterras zag ik Janet, onze ex-buurvrouw uit South Horizons, een van de weinige mensen waarmee we nog met enige regelmaat contact hebben. Zo kort na aankomst had ik nog geen trek in een praatje van "Oh, how are you ...?", en dus maakte ik rechts omkeerd. Op het dakterras was het rustig, een filmploeg maakte opnames, een Hakka-vrouw bewaterde de boompjes en een oudere man deed zijn tai-chi oefeningen. Verder niemand.

Ook op de universiteit lijkt alles bij het oude te zijn, behalve dan dat bijna iedereen is verhuisd of serieuze verhuisplannen heeft. De mensen in Hong Kong zijn een stuk minder honkvast dan in Nederland. Neem Jamie, een post-doc, hij staat op het punt een appartement aan te schaffen vlak bij Kennedy Town. Dat gaat omgerekend zo'n 300.000 euro kosten. Het is een klein en oud appartement op de 28ste verdieping, ongeveer 50 vierkante meter groot met uitzicht over de zee. Waarschijnlijk een goede aanschaf, want binnen nu en vijf jaar zal er in die buurt een MTR-station gebouwd worden, waardoor de flatprijzen zeker zullen stijgen. Niks bijzonders lijkt het, maar er is meer. Jamie gaat de flat kopen zonder het te bekijken. De huurders die er nu wonen, twee beginnende advocaten, hebben er geen zin in en dus geven ze geen toestemming. Foto's van het appartement zijn ook niet beschikbaar. Wel heeft Jamie een zelfde appartement een paar verdiepingen lager bezichtigd. Het appartement dat hij koopt zal hij echter pas zien nadat het gekocht is: een huisbaas kan de toegang niet ontzegd worden. Alsof je schoenen koopt zonder ze te passen. Ik zou het niet doen.