Sha Lo Tung is niet meer

In de New Territories, een behoorlijk eind richting de grens met het mainland ligt Sha Lo Tung, een bijna uitgestorven gehucht. Er is nog één bewoner met zeker vijf honden. De meeste van zijn mede-dorpelingen hebben Sha Lo Tung al zo'n dertig jaar geleden verlaten. Het leven in de grote stad trok. Sha Lo Tung verwilderde, plannen werden gemaakt voor een golfbaan, maar gestopt door natuurbeschermers. Dat was tien jaar geleden. De rijstvelden in de omgeving, sinds begin jaren zeventig niet meer bebouwd, zijn totaal overwoekerd. Het is nu een natuurgebied waar, een zeldzaamheid in Hong Kong, echte stilte bestaat.

We zijn er van zuid naar noord dwars doorheen gewandeld. Langs twee stuwmeren. Aan het eind van de wandeling zagen we voor het eerst de skyline van Shenzhen. Een nieuwe stad net over de grens in China, misschien net zo oud als Sha Lo Tung verlaten is, maar met niet minder wolkenkrabbers dan Hong Kong, zo leek het. Shenzhen schijnt een soort wild west te zijn. Op de weg naar huis hebben we in Restaurant Indonesia gegeten. Op de menukaart staat ‘rijsttafel’. Nederlandser kun je het in Hong Kong niet krijgen. De vorige keer was de saté beter.