Bang voor de vogelgriep

Na de overweldigende ervaring van de snelle verspreiding van het levensbedreigende SARS-virus enkele jaren geleden, reageren Hongkongnezen gevoelig op iedere nieuwe bedreiging. In de lente zouden legers rode vuurmieren de stad gaan veroveren. De overheid was onmiddellijk in staat van paraatheid, maar na een maand hebben we niets meer van de mier vernomen. In de zomer kelderde de consumptie van vis, toen bleek dat Chinese verse vis kankerverwekkende stoffen bevatte. Diezelfde stoffen bleken te zitten in ingeblikte vis en de harige krab, een populaire delicatesse in deze tijd van het jaar. De verkoopcijfers tuimelden. Het gif is nu alweer bijna vergeten. Twee maanden geleden bleek Chinees varkensvlees besmet met een virus dat via wondjes op handen ook mensen dodelijk kon besmetten. De verkoop van Chinees varkensvlees stortte in. In onze supermarkt ligt nu in een afzonderlijk vak varkensvlees uit Nieuw Zeeland. Ik ben een van de weinigen die dit dure, maar betrouwbare vlees koopt. Iedere hype heeft een levensduur van zo’n vier tot zes weken.

De meest constante vrees onder Hongkongnezen is de vrees voor een uitbraak van de menselijke variant van de vogelgriep. In de kranten kunnen we nauwkeurig bijhouden waar de de vogelgriep heerst, hoeveel mensen besmet zijn geraakt met het virus en hoeveel er zijn overleden. In Hong Kong is nog geen enkel geval van vogelgriep gevonden, maar de angst zit er behoorlijk in. Vogelspotters besluiten om de wetlands in the New Territories te mijden nu vele vreemde vogels tijdens de vogeltrek het land in komen. Ze vrezen de vogelpoep. Ter voorbereiding op de dreigende pandemie probeert de overheid burgers aan te sporen tot hygiënisch gedrag. Via spotjes op televisie en in het openbaar vervoer verspreidt ze de boodschap: nies en hoest in een papieren zakdoekje en draag een mondkapje als je verkouden bent. Het achterlaten van vuilnis op straat lijkt, als creatie van een potentiële besmettingshaard, zo’n beetje gelijk te staan aan poging tot doodslag. Passagiers mogen niet langer levend pluimvee meenemen in de bus, trein of metro. Op dit moment lijkt de laatste de enige relevante onder de maatregelen.

De school van Marijke doet goed mee met de hype. Vandaag kreeg Marijke een brief mee naar huis met nieuwe hygiënemaatregelen, ingesteld naar aanleiding van de dreigende pandemie. Op het handenwassen voor het eten van snacks en na gebruik van de wc werd al scherp gelet. Ook houdt een schoonmaakster de klaslokalen altijd al redelijk schoon. Nieuw is de desinfecterende mat voor de ingang van de school, in Nederland o.a. bekend van de bestrijding van mond-en-klauwzeer. Ik heb overigens nog niemand beide voeten op de kleine mat zien zetten. Kinderen moeten vanaf vandaag na binnenkomst eerst hun handen wassen voor ze hun klaslokaal mogen binnenlopen. Voor ouders en leerkrachten die de klas in willen, staat er anti-bacteriële gel bij de ingang. Kinderen met een loopneus moeten voortaan thuis blijven. Marijke krijgt veel vrije dagen als de juffen deze regel streng gaan handhaven.

Het is goed dat de school werkt aan de voorkoming van besmettelijke ziekten. Maar net als bij de hypes heeft de waardering voor dit soort maatregelen maar een beperkte levensduur. Op den duur komt de klad erin. En wat gebeurt er dan, wanneer de maatregelen echt nodig zijn?

[bron foto: www.hongkongbrother.com]