China XXIII: Shandong

We zijn weer thuis. We waren een week naar Shandong. Shandong is een van de welvarendste provincies van China. Het ligt aan de kust een stukje ten zuidoosten van Beijing. In 2008 zal het Olympische zeilen er zich afspelen. Shandong is bekend vanwege het Tsingdao bier, met afstand het beste Chinese bier. Shandong was namelijk een tijdlang een Duitse kolonie. Het is in Shandong dat de Yellow river, na de Yangtze China’s grootste rivier, in zee uitmondt. Shandong werd daarom regelmatig overstroomd. Dat lijkt nu verleden tijd. In andere provincies wordt het water uit de Yellow river opgebruikt voor irrigatie met als gevolg dat de rivier de laatste jaren regelmatig droog valt vanaf Jinan, Shandongs provincie hoofdstad. Het water bereikt de zee dan niet eens meer. De landerijen in Shandong zijn droog.

We hebben een dag rondgekeken in Jinan, een stad die bekend staat om zijn natuurlijke waterbronnen, maar ook die staan droog. Het is nu een typische Chinese stad, met druk en chaotisch verkeer, vervuiling, nieuwe hoogbouw, en verkrotte laagbouw, maar ook parken waar van alles te doen en te zien is. Daarna zijn we op Taishan (Mount Tai) geweest. De heiligste (taoistische) berg van China. Behalve vele tempels hebben we er samen met honderden Chinezen de zonsopgang bekeken. En toen de 6600 traptreden naar beneden. Dat was dinsdag. Mijn kuitenspieren waren vanochtend nog stijf. Verder naar het zuiden ligt Qufu. Daar leefde tweeënhalfduizend jaar geleden Kong Fu-zi, Confucius dus. Zijn filosofie heeft het Chinese leven en cultuur diep beïnvloed. Een tempel, het verblijf van zijn nazaten (een compleet ommuurd dorp eigenlijk), en zijn grafheuvel hebben we gezien. Maar zoals altijd, eerst een paar platen. De tekst komt later wel.