Elke dag een knal
Hoe het precies zit is niet helemaal duidelijk. Het is tenminste een gek verhaal. Het gaat over Jardine die samen met Matheson als een van de eersten handel dreef met China. Thee en zijde naar Engeland, opium uit India naar China. In 1840 verbood de Chinese keizer de import van opium, en nam ook nog eens de handel van Jardine & Matheson in beslag. Dat leidde uiteindelijk tot de Opium oorlog. De keizer verloor en de Britten eisten Hong Kong op.
Jardine & Matheson, kortweg Jardines, bleef een van de grootste spelers in de handel met China. Het hoofdkantoor en de belangrijkste pakhuizen stonden in Hong Kong, bij East Point. Dat lag toen aan het water, nu is er alleen nog East Point Road bij Sogo, een groot Japans warenhuis in Causeway Bay. Jardines had zijn eigen militia. Toen ergens halverwege de negentiende eeuw de grote baas bij East Point Hong Kong binnenvoer, werd hij door die militia met een kanonschot begroet. En hier begint het rare van het verhaal. De gouverneur, of een of andere hoge pief van de marine, vond dat zo’n saluut alleen maar op zijn plaats was voor hoge regeringsfunctionarissen, en niet voor zo’n vrijgevochten handelaar. Als oplossing werd daarom bedacht dat dat kanonschot dan maar elke dag op het middaguur moest worden gegeven. Niemand leed zo gezichtsverlies. En zo gebeurde. Elke dag klok slag twaalf is er een knal. En ondanks de koloniale achtergrond is dat ook na de handover van Hong Kong aan China zo gebleven.
De Noon Day Gun is tot een toeristenattractie verworden. Ik kan me tenminste niet voorstellen dat veel Hongkongnezen het ooit gezien hebben. Er waren nu ongeveer tien toeschouwers. Het is dan ook niet echt gemakkelijk te vinden. Weggestopt tussen de vierbaansweg langs de haven en een jachthaventje, kan je er eigenlijk alleen komen via een parkeergarage onder het WTC. Daar begint een betonnen ondergrondse doorgang onder vierbaansweg. In de tunnel loop je langs grote oud-Hollands groen geverfde buizen. Die sluizen zeewater naar het naast het WTC gelegen Hotel Excelsior (eigendom van Jardines). Met dat water worden de toiletten schoon gespoeld. Da's mooi, ware het niet dat het water ook weer terug naar zee geleid wordt. Bij het kanon staat een mannetje in uniform. Hij zorgt er niet alleen voor dat alles netjes opgepoetst is, maar luidt ook de bel. Acht keer (of toch zes?). Het is dan twaalf uur. En dan de knal. Een enorme knal, want de Noon Day Gun is echt een echt kanon inclusief rookpluim. Best wel schrikken!
Jardine & Matheson, kortweg Jardines, bleef een van de grootste spelers in de handel met China. Het hoofdkantoor en de belangrijkste pakhuizen stonden in Hong Kong, bij East Point. Dat lag toen aan het water, nu is er alleen nog East Point Road bij Sogo, een groot Japans warenhuis in Causeway Bay. Jardines had zijn eigen militia. Toen ergens halverwege de negentiende eeuw de grote baas bij East Point Hong Kong binnenvoer, werd hij door die militia met een kanonschot begroet. En hier begint het rare van het verhaal. De gouverneur, of een of andere hoge pief van de marine, vond dat zo’n saluut alleen maar op zijn plaats was voor hoge regeringsfunctionarissen, en niet voor zo’n vrijgevochten handelaar. Als oplossing werd daarom bedacht dat dat kanonschot dan maar elke dag op het middaguur moest worden gegeven. Niemand leed zo gezichtsverlies. En zo gebeurde. Elke dag klok slag twaalf is er een knal. En ondanks de koloniale achtergrond is dat ook na de handover van Hong Kong aan China zo gebleven.
De Noon Day Gun is tot een toeristenattractie verworden. Ik kan me tenminste niet voorstellen dat veel Hongkongnezen het ooit gezien hebben. Er waren nu ongeveer tien toeschouwers. Het is dan ook niet echt gemakkelijk te vinden. Weggestopt tussen de vierbaansweg langs de haven en een jachthaventje, kan je er eigenlijk alleen komen via een parkeergarage onder het WTC. Daar begint een betonnen ondergrondse doorgang onder vierbaansweg. In de tunnel loop je langs grote oud-Hollands groen geverfde buizen. Die sluizen zeewater naar het naast het WTC gelegen Hotel Excelsior (eigendom van Jardines). Met dat water worden de toiletten schoon gespoeld. Da's mooi, ware het niet dat het water ook weer terug naar zee geleid wordt. Bij het kanon staat een mannetje in uniform. Hij zorgt er niet alleen voor dat alles netjes opgepoetst is, maar luidt ook de bel. Acht keer (of toch zes?). Het is dan twaalf uur. En dan de knal. Een enorme knal, want de Noon Day Gun is echt een echt kanon inclusief rookpluim. Best wel schrikken!
2 Comments:
good picture
Hallo John & Carianne,
Ik denk dat ik enigszins per toeval op jullie blog terecht ben gekomen.
Mijn naam is Michael Oppatja, ben leerkracht op De Achthoek en als het goed is komt Sofie bij mij in de klas als jullie weer hier wonen. Hoop dat het klopt en ik niet de verkeerde ouders nu mail.
Dacht in ieder geval; ik laat vast eens wat van me horen en heb ondertussen rondgekeken op jullie weblog; LEUK.
Wij zijn hier tussen de Sint Maarten-lampionnenmakerij, Nl'se variant op Mid Autumn Festival, door bezig met het updaten van de website (www.achthoek.nl). Binnenkort zijn er daar ook bij 3B foto's te bewonderen. Als jullie nieuwsgierig zijn.....
Doe vast de groeten aan Sofie en misschien dus tot over een paar maanden.
groet,
Michael
Post a Comment
<< Home