De maan, lampionnen en kaarsjes
De maan was groot en helder. Groter en helderder dan tijdens het Mid-Autumn Festival vorig jaar (zie Volle maan, september 2005). Dat was onverwacht. Het was dan wel onbewolkt, maar het zicht was door de zware smog al dagenlang minimaal. Het is hier vooral grauw en grijs. Maar de maan stond dit jaar een paar duizend kilometer dichter bij de aarde, en dus was ze toch te zien.
Het Mid-Autumn Festival is een van de belangrijkste traditonele Chinese feesten in Hong Kong. Het verhaal gaat dat er in een ver verleden niet één maar tien zonnen aan de hemel stonden, er was geen nacht. De hitte op aarde was ondragelijk. De dappere maar tirannieke Hau Ngai (Dit is zijn Cantonese naam, in het Mandarijn heet hij Hou Yi) schoot daarom met pijl en boog negen zonnen uit de hemel. Als beloning kreeg hij een onsterfelijkheidsdrank. Zijn vrouw, Sheung Ngo (Chang E in Mandarijn), wilde voorkomen dat het volk voor eeuwig zou moeten lijden onder de tirannie van Hau Ngai. Ze dronk daarom de drank zelf. Ze steeg op, en leeft sindsdien, naar men aanneemt, op de maan. Voor eeuwig.
Op de 15e dag van de achtste maan vieren Chinezen daarom het Mid-Autumn Festival. Het idee is om zo snel het donker wordt buiten te picknicken en daarna met familie of vrienden naar de volle maan te kijken. Bij de picknick worden mooncakes gegeten. Een mooncake heeft een zware zoete vulling met in het midden het zoute geel van een hardgekookt ei. Een koolhydratenbom, die als een baksteen op de maag ligt. Best lekker. Overigens zijn er nogal wat varianten op de traditionele mooncake, vooral de fruitige en licht verteerbare cakes worden steeds populairder. Vrijdag, op Mid-Autumn dus, waren de rijen in en voor de winkels zo lang, dat we dachten de mooncakes wel een dag later te kopen. Dat was stom: net zo als in Nederland op nieuwjaarsdag geen oliebol meer te krijgen is, zijn de dag na Mid-Autumn ook de mooncakes in Hong Kong uit de winkels verdwenen.
Sille is een buurtvriendinnetje van Sofie. Ze verhuisde deze zomer van South Horizons naar Sham Wan Towers, aan de andere kant van Ap Lei Chau. Sham Wan Towers is nieuw en luxe. Posh noemen de Engelsen dat. De appartementen zijn weliswaar klein, maar het is allemaal een stukje duurder. Het gaat ons budget te boven. Sille woont in twee samengevoegde appartmenten met dakterras, een penthouse dus. Haar vader is bodyguard van de vriendin van Li Ka-shing, de rijkste man van Hong Kong (zie Carianne’s huishoudboekje, juli 2005). Hij is bijna nooit thuis -Li Ka-shing is nogal eens op stap- maar het verdient goed. Maar goed, daar gaat het allemaal niet om. In Sham Wan Towers wonen ook meneer en mevrouw Ng met hun 23-jarige dochter Tsarina (In Hong Kong kiest iedereen die mee wil tellen een Westerse naam, vaak zijn ze bijzonder fraai). Het echtpaar is werkloos en Tsarina student. Ongetwijfeld zaten ze financieel aan de grond. En dus stolen ze 10 mooncakes. Zonder mooncake is het Mid-Autumn Festival niet compleet. De waarde van de cakes was 569.50 Hong Kong dollars (ongeveer 57 Euro). Het waren van de betere mooncakes. De Ng’s waren op borgtocht vrij met Mid-Autumn. Wie de duizend dollar betaalde vermelde de krant niet.
Mid-Autumn Festival betekent ook lampionnen. Kinderen en soms volwassenen wandelen met lampion of fluoriscerende glow-in-the-dark staafjes rond. Dat zijn meestal van die doorsnee Chinese lampions, maar ook plastieken met een lampje en een riedeltje. Voor meer extravagante lampionnen moet je naar een park of een tempel. Wij bezochten de Sik Sik Yuen tempel. Net als met Chinees nieuwjaar (zie Een tempel vol geluk, januari 2006) was het er spectaculair. De Good Wish Garden, tijdens nieuwjaar nog gesloten, hing, stond en dreef vol met lampionnen. Kleine, maar ook reusachtige levensgrote en nog grotere lampionnen. Vlinders, zwanen, honden, draken, maar ook mythische figuren, waaronder natuurlijk Sheung Ngo (zie foto).
Tenslotte is er de illegale verlichting –brandende kaarsjes in de tinnen blikken waarin de mooncakes verpakt zijn. Het kaarsvet kan schijnbaar zo heet worden dat de hele boel vlam kan vatten (en soms zelfs explodeert). De brandende kaarsjes zijn daarom verboden, hoe onschuldig het er ook uit ziet.
De overheid heeft zelfs een heuse kliklijn in het leven geroepen (zie foto). Ik weet niet hoe vaak er gebeld wordt, maar kaarsen brandende mensen is zeker geen uitzondering met Mid-Autumn. De krant meldt dat er bijna 2000 verbale waarschuwingen waren gegeven, beduidend minder dan vorig jaar. Drie mensen waren met brandwonden in het ziekenhuis beland.
Het Mid-Autumn Festival is een van de belangrijkste traditonele Chinese feesten in Hong Kong. Het verhaal gaat dat er in een ver verleden niet één maar tien zonnen aan de hemel stonden, er was geen nacht. De hitte op aarde was ondragelijk. De dappere maar tirannieke Hau Ngai (Dit is zijn Cantonese naam, in het Mandarijn heet hij Hou Yi) schoot daarom met pijl en boog negen zonnen uit de hemel. Als beloning kreeg hij een onsterfelijkheidsdrank. Zijn vrouw, Sheung Ngo (Chang E in Mandarijn), wilde voorkomen dat het volk voor eeuwig zou moeten lijden onder de tirannie van Hau Ngai. Ze dronk daarom de drank zelf. Ze steeg op, en leeft sindsdien, naar men aanneemt, op de maan. Voor eeuwig.Op de 15e dag van de achtste maan vieren Chinezen daarom het Mid-Autumn Festival. Het idee is om zo snel het donker wordt buiten te picknicken en daarna met familie of vrienden naar de volle maan te kijken. Bij de picknick worden mooncakes gegeten. Een mooncake heeft een zware zoete vulling met in het midden het zoute geel van een hardgekookt ei. Een koolhydratenbom, die als een baksteen op de maag ligt. Best lekker. Overigens zijn er nogal wat varianten op de traditionele mooncake, vooral de fruitige en licht verteerbare cakes worden steeds populairder. Vrijdag, op Mid-Autumn dus, waren de rijen in en voor de winkels zo lang, dat we dachten de mooncakes wel een dag later te kopen. Dat was stom: net zo als in Nederland op nieuwjaarsdag geen oliebol meer te krijgen is, zijn de dag na Mid-Autumn ook de mooncakes in Hong Kong uit de winkels verdwenen.
Sille is een buurtvriendinnetje van Sofie. Ze verhuisde deze zomer van South Horizons naar Sham Wan Towers, aan de andere kant van Ap Lei Chau. Sham Wan Towers is nieuw en luxe. Posh noemen de Engelsen dat. De appartementen zijn weliswaar klein, maar het is allemaal een stukje duurder. Het gaat ons budget te boven. Sille woont in twee samengevoegde appartmenten met dakterras, een penthouse dus. Haar vader is bodyguard van de vriendin van Li Ka-shing, de rijkste man van Hong Kong (zie Carianne’s huishoudboekje, juli 2005). Hij is bijna nooit thuis -Li Ka-shing is nogal eens op stap- maar het verdient goed. Maar goed, daar gaat het allemaal niet om. In Sham Wan Towers wonen ook meneer en mevrouw Ng met hun 23-jarige dochter Tsarina (In Hong Kong kiest iedereen die mee wil tellen een Westerse naam, vaak zijn ze bijzonder fraai). Het echtpaar is werkloos en Tsarina student. Ongetwijfeld zaten ze financieel aan de grond. En dus stolen ze 10 mooncakes. Zonder mooncake is het Mid-Autumn Festival niet compleet. De waarde van de cakes was 569.50 Hong Kong dollars (ongeveer 57 Euro). Het waren van de betere mooncakes. De Ng’s waren op borgtocht vrij met Mid-Autumn. Wie de duizend dollar betaalde vermelde de krant niet.
Mid-Autumn Festival betekent ook lampionnen. Kinderen en soms volwassenen wandelen met lampion of fluoriscerende glow-in-the-dark staafjes rond. Dat zijn meestal van die doorsnee Chinese lampions, maar ook plastieken met een lampje en een riedeltje. Voor meer extravagante lampionnen moet je naar een park of een tempel. Wij bezochten de Sik Sik Yuen tempel. Net als met Chinees nieuwjaar (zie Een tempel vol geluk, januari 2006) was het er spectaculair. De Good Wish Garden, tijdens nieuwjaar nog gesloten, hing, stond en dreef vol met lampionnen. Kleine, maar ook reusachtige levensgrote en nog grotere lampionnen. Vlinders, zwanen, honden, draken, maar ook mythische figuren, waaronder natuurlijk Sheung Ngo (zie foto).Tenslotte is er de illegale verlichting –brandende kaarsjes in de tinnen blikken waarin de mooncakes verpakt zijn. Het kaarsvet kan schijnbaar zo heet worden dat de hele boel vlam kan vatten (en soms zelfs explodeert). De brandende kaarsjes zijn daarom verboden, hoe onschuldig het er ook uit ziet.
De overheid heeft zelfs een heuse kliklijn in het leven geroepen (zie foto). Ik weet niet hoe vaak er gebeld wordt, maar kaarsen brandende mensen is zeker geen uitzondering met Mid-Autumn. De krant meldt dat er bijna 2000 verbale waarschuwingen waren gegeven, beduidend minder dan vorig jaar. Drie mensen waren met brandwonden in het ziekenhuis beland.
posted by john at 15:44
0 Comments:
Post a Comment
<< Home