Griep

Nieuwjaarsdag was het erg rustig, maar de tweede en derde dag van het Chinese Nieuwjaar gaf plots een enorme stijging van het aantal Hong Kongnezen te zien dat zich met griep meldt bij de Eerste Hulp afdeling in een ziekenhuis. Geen enkele Hongkongnees gaat als het niet strict noodzakelijk is op de eerste dag van het nieuwe jaar naar het ziekenhuis. Dat brengt ongeluk. Het bezoek aan het ziekenhuis werd daarom even uitgesteld. Blijft natuurlijk de vraag waarom mensen naar het ziekenhuis gaan met een simpele griep, maar duidelijk is wel dat het griepseizoen in Hong Kong begonnen is. Het zal naar alle waarschijnlijkheid tot halverwege maart duren. Een van de slachtoffers is Carianne; al een paar dagen heeft ze hoofdpijn, koorts, is rillerig, snotterig en slaapt ze veel –overdag dan, ’s nachts is dat een stuk lastiger. Sofie is ook al een paar weken zo af en toe koortsig, maar dat zouden ook de doorkomende kiezen kunnen zijn. En Marijke? Zij heeft waarschijnlijk slap face gehad, de roze wangetjes die bij de vijfde ziekte horen. Ziek is Marijke er niet van geweest. En behalve de bottenpijn van het voetbal, heb ook ik nergens last van.Het begin van het griepseizoen valt samen met de eerste meldingen van vogelgriep in Hong Kong (zie Bang voor de vogelgriep, november 2005). Als ik het goed geteld heb is de laatste twee weken bij 3 kraaien en 2 kippen het beruchte H5N1-virus aangetroffen. Een kraai was vorige week gevonden in Wong Tai Sin, Kowloon, dicht bij de Lucky tempel (zie Een tempel vol geluk, januari 2006). De rest van de kraaien en kippen komt uit de New Territories. Het verhaal van de kippen is het interessants. Het speelt zich af in Sha Tau Kok, een klein dorpje op de grens met China. Aan de andere kant van grens ligt Sha Tou Jiao. Feitelijk is het hetzelfde dorp, ze delen de hoofdstraat. Tijdens Chinees Nieuwjaar wil iedereen kip op zijn menu (zie Met bloemen het nieuwe jaar in), en het liefst een verse. Een diepvrieskip vinden veel Chinezen en Hongkongnezen maar een gek idee. Nu is er in Sha Tau Kok niet, maar aan de Chinese kant in Sha Tou Jiao wel een markt waar levende kippen, ganzen en eenden wordt verkocht. Dus smokkelde iemand illegaal twee kippen voor zijn familie naar Sha Tau Kok aan de Hong Kong zijde. Een kip werd op nieuwjaarsavond opgegeten, de andere lag een dag later dood in zijn hok. Vogelgriep. De familie die de kip at blijft nog tot dinsdag in quarantine, maar heeft geen griepverschijnselen.

De vraag is natuurlijk waar die vogelgriep vandaan komt. Uit China? Nee, zeggen de functionarissen aan de Chinese kant van de grens. Bij hun geen vogelgriep, niet onder de tamme en niet onder de wilde vogels. Weinig geloofwaardig, want vogelgriep houdt aan de grens natuurlijk niet op. De ervaring van ondermeer SARS leert overigens dat een ‘nee’ uit het mainland niet altijd ‘nee’ hoeft te betekenen. Zeker de lokale overheid in China is uitermate onbetrouwbaar. Maar goed, er was rond het kippenhok in Sha Tau Kok ook wel erg veel vogelpoep, dus de twee kippen hadden het H5N1-virus net zo goed van een overvliegende kraai kunnen oppikken.

Volgens de Hongkongneze minister van gezondheid Chow is de vogelgriep in de regio endemisch. Dat betekent dat de ziekte in Hong Kong (en ook het zuiden van China, maar dat is politiek te gevoelig om uit te spreken) blijft voorkomen zonder dat het van buitenaf (opnieuw) wordt ingevoerd, maar ook dat de ziekte zich niet echt uitbreid. Dan zou het epidemisch zijn. Het endemisch zijn van de vogelgriep maakt extra maatregelen noodzakelijk. Het houden van kippen in de achtertuin wordt verboden. De maatregel is ingevoerd omdat bijna niemand in de omgeving van Sha Tau Kok zijn kippen wilde inleveren. De mensen aten ze gewoon op. Dat moet natuurlijk niet als het echt gevaarlijk wordt. Verder probeert men het smokkelen tegen te gaan, maar de fraaiste maatregel is het advies om kuikens beter maar niet meer in hun kont te blazen. Schijnbaar is het kontgat van de kuiken een goede indicator van de kwaliteit van het vlees. Nooit geweten.

[bron foto kippen: www.bmj.bmjjournals.com]